Praga


Planujesz Pragę? Napisz kiedy. Oferujemy zwiedzani jakościowo i ciekawiej. Zbieramy się w małych grupach i zwiedzamy wspólnie w lepszej cenie z polskim licencjonowanym przewodnikiem. Lub opcja prywatnie: info@przewodnicy.lt

Zwiedzanie wspólnie w grupach 4-8 os:

  • Praga 9,10,11.11.2024 (brak możliwości)
  • Praga 26-29.08.2024. Planujesz? Napisz. Jest szansa.
  • Praga 10.03.2024
  • Praga 18-20.02.2024
  • Praga 1.02.2024
  • Praga 20.01.2024
  • Praga 30.09.2023, od 10:00
  • Praga 22-25.09.2023
  • Praga 22.09.2023 od 10:00
  • Praga 20 lub 21.09.2023
  • Praga 14.09.2023
  • Praga 2.09.2023
  • Praga 19.08.2023, druga połowa dnia
  • Praga 11-17.08.2023 (brak miejsc)
  • Praga 6.08.2023 od 13:00
  • Praga 28 lub 29.07.2023
  • Zamek Praski 26.07.2023
  • Praga 23-26.07.2023
  • Praga 9-12.07.2023
  • Praga 6 lub 7.07.2023
  • Praga 4.07.2023
  • Praga 28-30.06.2023
  • Praga 24.06.2023 od 15:00
  • Praga 19 lub 20.06.2023
  • Praga 16.06.2023
  • Praga 10.06.2023, pierwsza połowa dnia
  • Praga 29,30,31.05-2.06.2023
  • Praga 27.05.2023, od 13:00
  • Praga 22-25.05.2023
  • Praga 14 lub 15.05.2023
  • Praga 13.05.2023
  • Praga 2-6.05.2023 (brak miejsc)
  • Praga 7, 8 lub 9.04.2023
  • Praga 10 lub 11.03.2023
  • Praga 23-25.02.2023
  • Praga 18-20.02.2023
  • Praga 8-9.02.2023
  • Praga w okresie 27-31.01.2023
  • Praga 6.01 lub 7.01.2023

Koszt przewodnika po Pradze:

  • Koszt za rodzinę zwiedzając wspólnie75 EUR za całą rodzinę 2-4 osobową. Zwiedzanie zazwyczaj w dwóch rodzinach, 3-4 godziny spacerem, zaczynając nie daleko od Zamku.

Wpisz się do listy chętnych, lub zaproponuj swój termin, okres zwiedzania.

info@przewodnicy.lt +48 22 2086556 (połączenie przez Polskę)

Terminy 2022

  • Praga 10 lub 11.12.2022 od 10-11:00 oferujemy zwiedzanie Pragi z przewodnikiem, jakościowo, i taniej razem na 3-4 godziny pieszo. Będziesz? Napisz. Jest szansa.
  • Praga 25 po południu lub 26.11.2022 od 10-11:00 oferujemy zwiedzanie Pragi z przewodnikiem, jakościowo, i taniej razem na 3-4 godziny pieszo. Będziesz? Napisz.
  • Praga 15.11.2022 oferujemy zwiedzanie Pragi z przewodnikiem, jakościowo, i taniej razem na 3-4 godziny pieszo. Będziesz? Napisz, i jest szansa że pozwiedzamy razem taniej.
  • Praga 12.11.2022 (dwie osoby) od 15:00 , lub 13.11.2022 od 10-11:00 szukamy chętnych zwiedzać Pragę z przewodnikiem jakościowo i taniej razem, 4 godziny. Będziesz? Napisz.
  • Praga 15.11.2022 oferujemy zwiedzanie Pragi z przewodnikiem, jakościowo, i taniej razem na 3-4 godziny pieszo. Będziesz? Napisz, i jest szansa że pozwiedzamy razem taniej.
  • Praga 29.10.2022 szukamy chętnych zwiedzać Pragę z przewodnikiem, jakościowo, i taniej razem na 3,5 godziny pieszo. Będziesz? Napisz, i jest szansa że pozwiedzamy razem taniej.
  • Praga 22.10.2022 od 09-09:30 lub 23.10.2022 od 10:00 oferujemy zwiedzanie Pragi z przewodnikiem, jakościowo, i taniej razem na 3,5 godziny pieszo. Będziesz? Napisz, i jest szansa że pozwiedzamy razem taniej.
  • Praga 16.10.2022 od 14:30
  • Praga 14.10.2022 od 15:00
  • Praga 9.10.2022 od 9-10:00
  • Praga 30.09 lub 1.10.2022
  • Praga 25.09.2022
  • Praga 18.09.2022
  • Praga 11.09.2022 od 10-11:00
  • Praga 10.09.2022 od 16:00
  • Praga 7.09.2022
  • Praga 30.08.2022
  • Praga 3.09 lub 4.09.2022
  • Praga 30.08.2022
  • Praga 22.08.2022
  • Praga 19.08 lub 20.08.2022
  • Praga 13.08 lub 14.08.2022
  • Praga 10.08.2022
  • Praga 5.08.2022, godz. 11:00-15:00
  • Praga 3.08 i 4.08.2022
  • Praga 23.07.2022, od 17:00
  • Praga 17.07.2022
  • Praga 17-24.07.2022
  • Praga 26.06.2022

Jak poruszać się po Pradze?

Spacery i transport publiczny są najpopularniejszymi i najwygodniejszymi opcjami dla większości podróżnych. Praga to miasto, w którym można spacerować, a wiele z jej głównych atrakcji można z łatwością zwiedzać pieszo.

Praga ma doskonały system transportu publicznego, który obejmuje tramwaje, autobusy i metro. System jest niezawodny, niedrogi i obejmuje całe miasto.

Taksówki są szeroko dostępne w Pradze i są stosunkowo niedrogie w porównaniu z innymi miastami europejskimi. Pamiętaj jednak, aby korzystać z licencjonowanych taksówek i uzgodnić opłatę przed rozpoczęciem podróży.

Jazda na rowerze to świetny sposób na zwiedzanie miasta, zwłaszcza w parkach i wzdłuż rzeki. Praga ma rozległą sieć ścieżek rowerowych, aw całym mieście dostępnych jest kilka wypożyczalni rowerów.

Skutery elektryczne stały się popularne w Pradze w ostatnich latach, a kilka firm oferuje wynajem skuterów. Są zabawnym i skutecznym sposobem poruszania się po mieście, ale pamiętaj o przestrzeganiu przepisów ruchu drogowego i noszeniu kasku.

Praga przewodnik polski transport publiczny 604x1

Nocleg? Masz tu wszystko w jednym miejscu. Zobacz najnowsze promocje, opinie i zarezerwuje to, co Ci pasuje najlepiej cenowo.

Booking.com

Dla swoich turystów i dla osób zamawiających zwiedzanie w grupie lub prywatnie, polecamy miejsca noclegowe nie daleko stancji tramwajowej „Pražský hrad”(na mapie), „Pohořelec”(na mapie). Stąd zazwyczaj zaczynamy zwiedzanie centrum Pragi.

Historia Pragi jest naprawdę bogata i ciekawa. Te miasto był świadkiem Austro-Węgierskiego państwa, niepodległości, kontrolowanej przez były reżim nazistowski, komunizm i ostatecznie kapitalizm. I to wydarzenia tylko XX wieku.

Obszar wokół Pragi był zamieszkany od czasów prehistorycznych i istnieją dowody osadnictwa celtyckiego i germańskiego na tym obszarze w pierwszym tysiącleciu pne. W VI wieku ne słowiańskie plemię Czechów założyło ufortyfikowaną osadę na wzgórzu z widokiem na Wełtawę, która później stała się Zamkiem Praskim.


W IX i X wieku Praga stała się centrum powstającego państwa czeskiego, rządzonego przez dynastię Przemyślidów. Pierwszy chrześcijański kościół w Pradze, św. Jerzego, został zbudowany w X wieku, a pierwszy czeski książę, który został ochrzczony, również otrzymał imię Wacław.

W XI wieku zbudowano romańską bazylikę św. Wita, którą później zastąpiła obecna gotycka katedra o tej samej nazwie. W tym czasie Praga stała się ważnym centrum handlowym i kulturalnym w Europie Środkowej.

W XIV i XV wieku Praga była stolicą Świętego Cesarstwa Rzymskiego i rezydencją króla. Miasto szybko się rozwijało, a w tym czasie powstało wiele jego najsłynniejszych zabytków, w tym Most Karola i Rynek Starego Miasta.

XVI i XVII wiek były naznaczone konfliktami religijnymi, w których większość ludności stanowili protestanci, a rządząca dynastia Habsburgów była katolikami. W 1620 r. siły protestanckie zostały pokonane w bitwie pod Białą Górą, a miasto zostało zajęte przez wojska katolickie. W tym czasie ludność żydowska miasta została również zmuszona do przeniesienia się do getta.

W XVIII i XIX wieku Praga przeżywała okres rozwoju gospodarczego i kulturalnego, a także znaczącego rozwoju architektonicznego. W tym czasie powstał barokowy kościół św. Mikołaja, podobnie jak wiele innych pałaców i budynków użyteczności publicznej.

W XX wieku Praga była miejscem kilku ważnych wydarzeń historycznych. Podczas II wojny światowej miasto było okupowane przez wojska hitlerowskie. W 1948 r. władzę Czechosłowacji przejęła partia komunistyczna, a Praga stała się stolicą państwa socjalistycznego. Aksamitna rewolucja 1989 roku przyniosła upadek komunizmu w Czechosłowacji, a kraj powrócił do demokracji.

Dziś Praga jest kwitnącym miastem o bogatym dziedzictwie kulturowym i popularnym celem turystycznym. Jego historyczne centrum zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a liczne muzea, galerie i teatry nadal prezentują artystyczne i intelektualne osiągnięcia miasta.

przewodnik po czechach

„W dobro byciu szykuj się na zmianę, w przeciwnościach miej nadzieję na nią”.

Karol IV

Ratusz (Staroměstská radnice) powstała w 1338 roku jako siedziba samorządu staromiejskiego. Najstarsza część składa się z południowego skrzydła z piękną wieżą z kaplicą wykuszową i unikalnym zegarem astronomicznym, na którym co godzinę pojawia się 12 apostołów (od 9:00 do 23:00). Wschodnie, neogotyckie skrzydło ratusza zostało zniszczone podczas powstania 8 maja 1945 roku i nigdy nie zostało odbudowane.

Obwód dla zwiedzających składa się z gotyckiej kaplicy, sal reprezentacyjnych, podziemi i wieży.

Pierwotny budynek ratusza powstał przez panowanie króla Jan Lucemburský. Budynek pierwotnie służył jako siedziba władz Starego Miasta i obejmował więzienie, salę tortur oraz salę zebrań miejskich. Przez wieki ratusz był wielokrotnie rozbudowywany i odnawiany, dokonywano w nim rozmaitych uzupełnień i przeróbek.

Jedna z najbardziej znaczących zmian w praskim ratuszu nastąpiła pod koniec XV wieku, kiedy do budynku dobudowano dużą wieżę. Wieża, znana obecnie jako Astronomiczna Wieża Zegarowa, została zaprojektowana przez słynnego czeskiego architekta Peter Parler i zawierała mechanizm zegarowy zainstalowany w 1410 roku.

W XVII wieku ratusz przeszedł gruntowną przebudowę, dodając barokową dekorację i ornamentykę. Budowla doznała również znacznych zniszczeń podczas wojny trzydziestoletniej w początku XVII w., później jednak została odbudowana i przywrócona do dawnej świetności.

W XIX wieku ratusz została ponownie odnowiony, tym razem w stylu neogotyckim. Budynek został rozbudowany o nowe skrzydło i ozdobiony ozdobnymi freskami i witrażami.

W XX wieku Praski ratusz odegrał znaczącą rolę w historii miasta, służąc jako kwatera główna czeskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej. Budynek był także miejscem powstania praskiego w 1945 roku, kiedy obywatele czescy powstali przeciwko okupacyjnym siłom niemieckim.

Dziś ratusz jest popularnym celem turystycznym, przyciągającym turystów z całego świata. W budynku mieści się muzeum poświęcone historii Pragi, w którym prezentowane są eksponaty dotyczące sztuki, kultury i polityki miasta. Astronomiczny Zegar jest również główną atrakcją, a odwiedzający gromadzą się, aby zobaczyć skomplikowane działanie zegara i cogodzinną procesję Dwunastu Apostołów.

Zegar astronomiczny (Praski Orloj), to średniowieczny zegar znajdujący się na Rynku Starego Miasta. Został po raz pierwszy zainstalowany w 1410 roku i jest jednym z najstarszych zegarów astronomicznych na świecie (!) który nadal działa. Zegar został zaprojektowany i zbudowany przez czeskiego zegarmistrza Mikuláš z Kadania oraz astronoma i matematyka Jan Šindel.

Zegar składa się z trzech głównych części: tarczy astronomicznej, tarczy kalendarza i tarczy zegara.

Astronomiczna tarcza pokazuje ruch słońca i księżyca, a także znaki zodiaku. Tarcza kalendarza wyświetla aktualny dzień miesiąca oraz aktualną fazę księżyca. Tarcza zegara wyświetla czas w godzinach i minutach.
Na zegarze znajduje się również procesja Dwunastu Apostołów, która odbywa się co godzinę i której towarzyszy bicie dzwonów. Podczas tej procesji postacie apostołów pojawiają się w dwóch małych okienkach nad tarczą zegara, a za nimi idzie Śmierć, która wybija czas na dzwonku.
Na przestrzeni wieków zegar przechodził kilka napraw i renowacji. Pod koniec XV wieku zegar został prawie zniszczony podczas antyreligijnego ruchu husyckiego. Został on jednak później odrestaurowany pod koniec XIX wieku przez zegarmistrza Josefa Manesa.
Oprócz swojego historycznego znaczenia zegar astronomiczny jest również uważany za ważny przykład średniowiecznej technologii i inżynierii. Jest symbolem bogatego dziedzictwa kulturowego Pragi i każdego roku przyciąga wielu turystów. Dziś zegar pozostaje popularną atrakcją turystyczną i nadal jest źródłem fascynacji i dumy mieszkańców Pragi.

przewodnik po pradze po polsku astronomiczny zegar 1080x1
przewodnik po Pradze Praga zwiedzanie

Zamek Praski od ponad tysiąclecia jest najważniejszym symbolem Czeskiego państwa. Założony w IX wieku był on siedzibą królów Czeskich, a później służył prezydentom Republiki. Jest to jeden z największych kompleksów na świecie (!), na który składają się zabytkowe, oficjalne i kościelne pałace, fortyfikacje, ogrody i malownicze miejsca. Zajmuje powierzchnię 45 hektarów. Widok na ten cudowny Zamek uważany jest za jedną z najbardziej fascynujących panoram na świecie!

Katedra Św. Víta jest największą świątynią w Pradze. Oprócz ceremonii religijnych koronowano tu Czeskich królów i królowe. Około 925-ym książę Vaclav fundował tu romańską rotundę. Po 1060 roku został przekształcony w bazylikę z trzema nawami i dwiema wieżami.

Znaczenie kościoła wzrosło zwłaszcza po ustanowieniu w 973 roku biskupstwa Praskiego i powołaniu kolegium kanoników – św. Víta (Witus), która później stała się ważną instytucją kulturalną i administracyjną.

Katedra św. Víta jest jednym z najlepszych przykładów architektury gotyckiej w Europie. Służyła jako miejsce koronacji czeskich królów i królowych, a także miejsce wiecznego spoczynku kilku czeskich monarchów. Katedra, której ukończenie zajęło ponad 600 lat, jest świadectwem odporności Czechów i ich niezachwianego przywiązania do dziedzictwa kulturowego.

Początki św. Víta pochodzi z początku X wieku, kiedy książę czeski Vaclav nakazał budowę małego romańskiego kościoła pod jego wezwaniem. Kościół, znajdujący się na miejscu pogańskiej świątyni, służył miejscowej ludności słowiańskiej jako miejsce kultu. Na przestrzeni wieków kościół przechodził kilka renowacji i rozbudowy, ale dopiero w XIV wieku podjęta decyzja o budowie w tym miejscu nowej katedry.

W 1344-ym Carolus IV (Karol), cesarz Rzymski i król Czech, położył kamień węgielny pod nową katedrę. Katedra została zaprojektowana przez Macieja z Arras, francuskiego architekta, który wyobraził sobie wielką budowlę, która mogłaby rywalizować z wielkimi katedrami Europy. Niestety Matthias zmarł, zanim zdążył urzeczywistnić swoją wizję, a projekt przejął Peter Parler, niemiecki architekt.

Pod władzą Parlera budowa katedry trwała przez kilka dziesięcioleci, ale została przerwana przez wojny husyckie , serię wojen religijnych, które przetoczyły się przez Czechy w XV wieku. Wojny, które postawiły Kościół katolicki przeciwko wyznawcom czeskiego reformatora Jan Hus, doprowadziły do ​​zniszczenia wielu praskich kościołów i katedr, w tym św. Katedra Carolus. Dopiero pod koniec XV wieku wznowiono budowę katedry pod kierunkiem innego niemieckiego architekta, Benedykt Ried.

Budowa św.Víta została ostatecznie ukończona w 1929 roku, ponad 600 lat po położeniu kamienia węgielnego. Katedra, która charakteryzuje się wyjątkową mieszanką stylów gotyckiego, barokowego i neogotyckiego, jest świadectwem odporności i wytrwałości Czechów. Uważany jest za jeden z najważniejszych zabytków Pragi i co roku przyciąga tysiące turystów.

Wnętrze katedra jest równie imponująca, z witrażami, misternymi kamiennymi rzeźbami i ozdobnymi kaplicami. Najbardziej znanym elementem katedry jest katedra św. Vaclav, w której znajdują się relikwie św. Vaclav, patrona Republiki Czeskiej. Kaplica, ozdobiona drogocennymi kamieniami i płatkami złota, uważana jest za jeden z najwspanialszych przykładów sztuki gotyckiej w Europie.

Podczas wieków katedra odegrała ważną rolę w historii Republiki Czeskiej. Służył jako miejsce koronacji kilku czeskich królów i królowych, w tym Carolus IV, który został koronowany na króla Czech w 1347 roku. Służył również jako miejsce spoczynku kilku czeskich monarchów, w tym Carolus IV i jego syna Vaclav IV.

Dzisiaj katedra – jedna z najpopularniejszych atrakcji turystycznych Pragi. Odwiedzający mogą zwiedzać liczne kaplice, krypty i galerie katedry oraz podziwiać jej oszałamiającą architekturę i dzieła sztuki. Niezależnie od tego, czy jesteś miłośnikiem historii, czy miłośnikiem architektury, św.Víta to miejsce, które trzeba zobaczyć i które z pewnością pozostawi niezatarte wrażenie.

polski przewodnik po pradze Katedra sw. Wita Vitus 1080x1

Najstarszy most Karola został zbudowany w celu zastąpienia mostu Judyty, który został poważnie uszkodzony przez powódź w 1342 roku. Budowa nowego mostu, pierwotnie zwanego Mostem Kamiennym lub Mostem Praskim, rozpoczęła się w 1357 roku pod auspicjami Karola IV i została zakończona w 1402. 1870 most został nazwany Mostem Karola.

Zbudowana jest z bloków piaskowca, otoczona na każdym końcu basztami obronnymi (Małomiejskie Wieże Mostowe, Staromiejskie Wieże Mostowe).

W latach 1683-1928 wyrzeźbiono 30 posągów świętych, które zdobiły most, z których najsłynniejszym jest posąg św. Jana Nepomucena.

Budowę mostu zlecił król Karol IV w 1357 roku. W tym czasie Praga była rozwijającym się i dobrze prosperującym miastem, a król uznał potrzebę zbudowania mostu, który łączyłby dwie części miasta, oddzielone Wełtawa. Było to monumentalne przedsięwzięcie, którego ukończenie zajęło prawie 50 lat.


Most został zaprojektowany przez Petra Parlera, znanego architekta, który był odpowiedzialny za wiele najważniejszych budynków w mieście, w tym katedrę św. Wita. Budowa mostu była złożonym i wymagającym procesem, który wymagał najnowszych technologii i technik inżynierskich tamtych czasów.

Most zbudowany jest z bloków piaskowca, a konstrukcja składa się z 16 łuków, które wsparto na filarach zbudowanych na fundamencie z dębowych pali. Most został wzmocniony mieszanką piasku, wapna i mleka, co miało wzmocnić konstrukcję.

Początkowo most nosił nazwę Kamienny Most, ale później przemianowano go na cześć jego budowniczego, króla Karola IV. Most był nie tylko ważnym szlakiem komunikacyjnym, ale także symbolem bogactwa i potęgi miasta. Zdobiono go rzeźbami i dekoracjami, które dodawano na przestrzeni wieków.

Posągi na moście zostały dodane dopiero w XVII i XVIII wieku, długo po wybudowaniu mostu. Najbardziej znanym posągiem jest św. Jan Nepomucen, czeski męczennik, który został zrzucony z mostu i utonął w rzece poniżej. Posąg św. Jana Nepomucena jest obecnie jednym z najpopularniejszych posągów na moście i mówi się, że jeśli go dotkniesz, spełni się twoje życzenie.
W swojej historii Most Karola przetrwał liczne powodzie, w tym najgorszą z 1890 r., która uszkodziła posągi i wymagała znacznych napraw. W XX wieku most stał się symbolem czeskiego oporu przeciwko okupacji hitlerowskiej w czasie II wojny światowej i był miejscem licznych demonstracji i protestów.
Dziś Most Karola jest popularną atrakcją turystyczną i pozostaje ważną częścią historii i dziedzictwa kulturowego miasta. Jest to wspaniały przykład średniowiecznej architektury i inżynierii, przypominający bogatą i fascynującą przeszłość Pragi.

Wyspa Kampa jest popularnym celem zarówno turystów, jak i mieszkańców. Wyspa znana jest z uroczej atmosfery, zabytkowych budynków i wspaniałych widoków na Pragę. Słynny Most Karola, który łączy Stare Miasto i Małą Stranę, biegnie wzdłuż zachodniego krańca wyspy, zapewniając piękne widoki na Wełtawę i Pragę.

Kampa Park, położony na południowym krańcu wyspy, jest popularnym miejscem spotkań mieszkańców i turystów, oferującym miejsca na piknik, malownicze spacery i plac zabaw dla dzieci.

Wyspa znajduje się w sercu Pragi i jest jednym z najbardziej bogatych historycznie i malowniczych obszarów miasta. Nazwa wyspy pochodzi od staroczeskiego słowa „kampa”, które oznacza „wyspę” lub „brzeg rzeki”. Pierwsza udokumentowana historia wyspy Kampa sięga XII wieku, kiedy wyspa była wykorzystywana do rolnictwa i rybołówstwa. W XV wieku na Wełtawie zbudowano most łączący wyspę z lądem, aw XVII wieku wyspa Kampa stała się popularnym miejscem zamieszkania bogatych kupców i szlachty miasta.

W XIX wieku Kampa przeszła poważną transformację, gdy w Pradze zapanowała industrializacja. Wyspa stała się domem dla wielu ważnych budynków przemysłowych i fabryk, w tym elektrowni, wodociągu i kilku browarów. Pomimo uprzemysłowienia wyspa Kampa pozostała popularną dzielnicą mieszkaniową, przyciągającą wielu artystów, intelektualistów i polityków.

Po drugiej wojnie światowej wyspa przeszła kolejną transformację, gdy miasto Praga zaczęło się modernizować i przebudowywać. Wiele starych budynków przemysłowych zostało zburzonych, a wyspa została przekształcona w park i dzielnicę mieszkaniową. W latach 80-ych wyspa zyskała nowe znaczenie kulturowe, ponieważ powstało Muzeum Kampa prezentujące sztukę nowoczesną i współczesną z całego świata.

praga przewodnik po polsku wyspa park Kampa 1080x1
polski przewodnik po pradze Brama Prochowa 1080x1

Brama Prochowa (Prašná Brána) to gotycka wieża zbudowana pod koniec XV wieku jako jedna z 13 pierwotnych bram miejskich. Służyła ona jako magazyn prochu i broni palnej, dlatego nazwano ją „Wieżą Prochową”. Jest to jedna z niewielu zachowanych bram miejskich, które nadal istnieją w Pradze.

Wieża służyła jako więzienie w XIX i na początku XX wieku. Poważnie zniszczony w czasie II wojny światowej, w latach 90-tych przeszedł ogromną renowację.

Dziś brama jest popularną atrakcją turystyczną i służy jako muzeum prezentujące historię wieży i miasta Praga, i oferuje wspaniałe widoki na miasto i okolice, co czyni ją popularnym miejscem zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców.

Miejski Dom (Obecní dům) to wybitny secesyjny budynek, który został zbudowany na przełomie XIX i XX wieku jako główne centrum obywatelskie i kulturalne miasta i od tego czasu stał się jednym z najbardziej charakterystycznych budynków w Pradze. Historia Domu sięga końca XIX wieku, kiedy miasto przeżywało okres szybkiego rozwoju i modernizacji.

Przywódcy Pragi uznali potrzebę nowego centrum obywatelskiego, które odzwierciedlałoby status miasta jako ważnego centrum kulturalnego i politycznego w Europie Środkowej.

W 1901 r. rada miejska ogłosiła konkurs. Wygrały zespół czeskich architektów i artystów pod kierownictwem Antonín Balšánek i Osvald Polívki. Zwyciężył projekt okazałego budynku w stylu Art Nouveau, łączącego elementy tradycyjnej czeskiej architektury z najnowszymi europejskimi trendami projektowymi.

Budowę Domu rozpoczęto w 1905 r., a zakończono w 1912-ym. W budynku znajduje się reprezentacyjny hol wejściowy, duża sala koncertowa, kawiarnia, restauracje i inne pomieszczenia ogólnodostępne. Został on ozdobiony malowidłami ściennymi, mozaikami i rzeźbami niektórych czołowych artystów tamtych czasów, w tym Alfons Mucha, Jan Preisler i Josef Mařatki.

Dom szybko stał się centrum życia kulturalnego i politycznego Pragi. Odbywały się w nim koncerty, wystawy sztuki, wiece polityczne i inne wydarzenia. Wiele ważnych czeskich osobistości, takich jak prezydent Tomáš Garrigue Masaryk i pisarz Franz Kafka, uczestniczyło w wydarzeniach w Miejskim Domu.

Po II wojnie światowej budynek został odrestaurowany i ponownie otwarty w 1947 r. Jednak w okresie PRL-u Miejski Dom popadł w ruinę i służył m.in. różnych celów, w tym jako klub nocny i sklep.

Po upadku komunizmu w 1989 r. Miejskiemu Domowi ponownie przywrócono dawną świetność. Dziś jest popularnym celem zarówno turystów, jak i mieszkańców, i nadal jest gospodarzem różnorodnych wydarzeń kulturalnych, w tym koncertów, wystaw sztuki i przedstawień teatralnych.

praga przewodnik po polsku dom miejski 1080x1

Wyszehrad (Vyšehrad) to zamek i twierdza, które znajdują się na wzgórzu z widokiem na Wełtawę i samą Pragę. Wyszehrad jest znany ze swojej bogatej historii i znaczenia kulturowego, ponieważ odegrał ważną rolę w rozwoju Pragi i Czech. Uważa się, że Wyszehrad został założony w X wieku i pierwotnie był siedzibą władzy czeskich królów.

Było to również ważny centrum kulturalny i duchowy, ponieważ znajdowało się w nim wiele kościołów, klasztorów i innych instytucji religijnych.

Wyszehrad był także ważną twierdzą wojskową i odegrał znaczącą rolę w obronie Pragi. Dziś jest to popularnym miejscem turystycznym i słynie z pięknego zamku, kościołów i ogrodów. Jest to również popularne miejsce dla mieszkańców, aby odpocząć i podziwiać widoki na Pragę.

Bazylika św. Piotra i Pawła, znana również jako Bazylika Vyšehrad, znajduje się w kompleksie twierdzy Wyszehradzkiej w Pradze w Czechach. Ten zabytkowy kościół jest jednym z najstarszych zachowanych budynków w mieście i ma bogatą historię sięgającą ponad tysiąclecia. Dokładna data budowy pierwotnego kościoła na Vyšehrad nie jest znana, ale uważa się, że został zbudowany w X wieku przez księcia Vratislaus I, założyciela dynastii Przemyślidów.

Kościół powstał prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej świątyni pogańskiej i był poświęcony św. Piotrowi i Pawłowi, patronom ziem czeskich.

Przez wieki kościół był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany, odzwierciedlając zmieniające się gusta i style epoki. W XI wieku do kościoła dobudowano romańską absydę, a w XIV wieku gotycki chór. Podczas wojen husyckich początku XV wieku kościół został poważnie uszkodzony i popadł w ruinę.

Pod koniec XIX wieku podjęto duży projekt renowacji, kierowany przez architekta Josef Mockea. Mocker dobudował do kościoła neogotycką nawę i transept, nadając mu obecny wygląd. Wnętrze kościoła zdobią wspaniałe witraże i freski przedstawiające sceny z życia św. Piotra i Pawła.

Bazylika jest także miejscem spoczynku wielu wybitnych postaci z historii Czech, w tym kompozytora Antonín Dvořák, poety Karel Čapka i malarza Alfons Muchy. Kościół jest popularnym celem turystów odwiedzających Pragę, zarówno ze względu na jego znaczenie historyczne, jak i oszałamiającą architekturę.

Dziś Wyszehradzki kompleks twierdzy jest uznanym narodowym zabytkiem kultury, a Bazylika św. Piotra i Pawła jest symbolem czeskiej tożsamości narodowej i dumy. Jego bogata historia i znaczenie kulturowe sprawiają, że jest to ważny punkt orientacyjny w Pradze i miejsce obowiązkowe dla każdego, kto interesuje się czeską historią i kulturą.

przewodnik po pradze praga

Mała Strana (mniejsze miasto) – historyczna dzielnica Pragi, która słynie z uroczych brukowanych uliczek i kolorowych domów. Znajduje się na lewym brzegu Wełtawy, tuż pod Zamkiem Praskim. Słynie ona z barokowej architektury i jest domem dla wielu ważnych zabytków kulturalnych i historycznych – kościół św. Mikołaja, Pałac Wallensteina i Mur Johna Lennona.

Oprócz atrakcji historycznych i kulturalnych, jest również popularnym miejscem zakupów, restauracji i rozrywki. W okolicy znajduje się wiele uroczych sklepów, kawiarni i restauracji, dzięki czemu jest to doskonałe miejsce na spędzenie popołudnia na zwiedzaniu.

Najwcześniejsza znana wzmianka o Malá Strana pochodzi z IX wieku, kiedy to była niewielka osada na obrzeżach Pragi. Jednak dopiero w XIII wieku okolica zaczęła się na dobre rozwijać. W 1257 roku król czeski Ottokar II nadał Małej Stranie pierwsze prawa miejskie, które nadały temu obszarowi większą autonomię i pozwoliły na budowę własnych fortyfikacji.

Przez wieki Malá Strana nadal rozwijała się jako ważny centrum handlu i rzemiosła. W XVI wieku wielu okolicznych bogatych kupców zbudowało wspaniałe renesansowe pałace, które do dziś stoją wzdłuż ulic. Jednak w 1541 r. pożar zniszczył znaczną część obszaru, w tym słynny kościół św. Mikołaja.

W następnych stuleciach Mała Strana nadal odgrywała ważną rolę w historii Pragi. Podczas wojny trzydziestoletniej w XVII wieku okolicę zajęły wojska szwedzkie, które spowodowały rozległe zniszczenia wielu okolicznych budynków. Jednak dzielnica została później przywrócona do dawnej świetności pod rządami Habsburgów, którzy zbudowali wiele najbardziej znanych zabytków w okolicy, w tym Pałac Wallensteina (Valdštejnský palác) i Kościół Matki Boskiej Zwycięskiej (Kostel Panny Marie Vítězné).

W XIX wieku Mała Strana przechodziła okres szybkiej modernizacji i urbanizacji. Wiele starych budynków w okolicy zostało zburzonych, aby zrobić miejsce dla nowych konstrukcji, a tradycyjny styl życia w okolicy zaczął się zmieniać. Jednak pomimo tych zmian dzielnica pozostała popularnym celem zarówno turystów, jak i mieszkańców, dzięki uroczym uliczkom, zabytkom i tętniącej życiem scenie kulturalnej.

Dziś dzielnica jest jedną z najpopularniejszych dzielnic Pragi, przyciągającą turystów z całego świata malowniczymi uliczkami, oszałamiającą architekturą i bogatą historią. Niektóre z miejsc, które trzeba zobaczyć w okolicy, to Most Karola, kompleks Zamku Praskiego, kościół św. Mikołaja (Kostel svatého Mikuláše) i park na wyspie Kampa. Niezależnie od tego, czy interesujesz się historią, kulturą, czy po prostu spacerujesz po jednej z najpiękniejszych dzielnic Europy, Mała Strana jest zdecydowanie warta odwiedzenia.

Podczas Holokaustu, Praska dzielnica żydowska (Josefov) została w dużej części zniszczona, a wielu jej mieszkańców zginęło. Po wojnie dzielnica została rozbudowana, odnowiono wiele synagog i innych zabytków. Dziś jest popularnym miejscem turystycznym, a zwiedzający mogą poznać historię dzielnicy żydowskiej i społeczności żydowskiej w Pradze, odwiedzając jej muzea i synagogi:

Synagoga Staro-Nowa, Synagoga Maisela, Synagoga Klausena i Synagoga Pinkasa, a także najstarszy w Europie Cmentarz Żydowski.

W dzielnicy znajduje się wiele najważniejszych miejsc żydowskich w Pradze, w tym synagogi, cmentarz żydowski i muzeum poświęcone historii społeczności żydowskiej Pragi.

Historia dzielnicy żydowskiej sięga XIII wieku, kiedy Żydzi zaczęli osiedlać się w Pradze po wydaniu dekretu przez króla czeskiego Ottokar II. Dekret zezwalał Żydom na osiedlanie się w mieście i wykonywanie różnych zawodów.

W średniowieczu społeczność żydowska w Pradze szybko się rozrosła, a dzielnica żydowska stała się centrum życia i kultury żydowskiej w Europie Środkowej. Jednak żydowscy mieszkańcy Pragi byli często prześladowani i dyskryminowani, często zmuszani do życia w ciasnych i niehigienicznych warunkach.

W XVI wieku dzielnica żydowska została zniszczona przez pożar, a następnie została odbudowana z nowymi domami i synagogami. Wiele z tych budynków zostało zaprojektowanych w charakterystycznym stylu praskiego renesansu i stoją do dziś.

W XIX i na początku XX wieku dzielnica żydowska przeszła znaczące zmiany, ponieważ wielu jej mieszkańców zaczęło asymilować się ze społeczeństwem czeskim. Jednak okolica pozostała ważnym centrum życia i kultury żydowskiej i była domem dla wielu najbardziej wpływowych praskich żydowskich intelektualistów, artystów i myślicieli.

Dzielnica odegrała też znaczącą rolę w wydarzeniach II wojny światowej, kiedy naziści zajęli Pragę i rozpoczęli deportacje żydowskich mieszkańców do obozów koncentracyjnych. Wiele synagog i budynków w dzielnicy żydowskiej zostało uszkodzonych lub zniszczonych w tym okresie, a cmentarz żydowski został zbezczeszczony.

Po wojnie dzielnica żydowska przeszła gruntowną renowację i restaurację, a wiele jej zabytkowych budynków i synagog zostało odbudowanych lub naprawionych. Dziś dzielnica to tętniąca życiem i kwitnąca dzielnica, która przyciąga turystów z całego świata i jest ważnym symbolem odporności i wytrwałości praskiej społeczności żydowskiej.

Muzeum Narodowe to ciekawa atrakcja dla każdego. Znajdujące się w samym sercu Pragi muzeum jest domem dla ogromnej kolekcji dzieł sztuki, archeologii i historii naturalnej z całego świata. Zajważniejsze atrakcje muzeum obejmują kolekcję przedhistoryczną, w której znajdują się artefakty z epoki paleolitu, neolitu i epoki brązu;

Kolekcja sztuki, która obejmuje prace znanych czeskich i europejskich artystów; oraz kolekcja historii naturalnej, która zawiera szeroką gamę okazów, w tym minerały, skamieniałości i żywe zwierzęta.

Sam budynek jest arcydziełem architektury neorenesansowej i jest ważnym punktem orientacyjnym w Pradze. Muzeum zostało założone w 1818 roku i od tamtej pory odgrywa kluczową rolę w życiu kulturalnym miasta.

Wieża widokowa i wzgórze Petřín, jeden z najważniejszych symboli Pragi, została zbudowana z okazji Wystawy Jubileuszowej w 1891 roku jako kopia wieży Eiffla (w skali 1:5). Ma ona 58,70 m wysokości, a na jej szczycie, który znajduje się w tej samej wysokości nad poziomem morza, co prawdziwa Wieża Eiffla, prowadzi do niej 299 schodów.

Z najwyższej galerii można podziwiać nie tylko widok na całą Pragę, ale przy dobrej pogodzie także na dużą część Czech.

Wzgórze znajduje się w sąsiedztwie Małej Strany i oferuje panoramę miasta. Wzgórze Petřín jest popularnym celem turystycznym i słynie z różnych atrakcji, w tym wieży widokowej Petřín.

Wieża widokowa została zbudowana w 1891 roku z okazji Wystawy Jubileuszowej, imprezy w stylu Jarmarku Światowego z okazji 50-ej rocznicy panowania cesarza Austrii Franciszka Józefa I. Wieża została zaprojektowana przez architekta Františk Ulrich i była wzorowana na wieży Eiffla w Paryżu we Francji. Ma 63,5 metra wysokości i pierwotnie miał służyć jako konstrukcja tymczasowa, ale później został zachowany i stał się stałym elementem wzgórza Petřín.

Przez lata wieża przeszła kilka renowacji, w tym dodano windę i zainstalowano labirynt luster u podstawy wieży. Labirynt luster, zwany Labiryntem Alfa, jest jedną z najpopularniejszych atrakcji na wzgórzu Petřín i zapewnia zwiedzającym wyjątkowe i dezorientujące wrażenia.

Oprócz wieży na wzgórzu Petřín znajduje się również szereg innych atrakcji, w tym Ogród Petřín, Klasztor Strahov i Pałac Schwarzenberg. Ogród Petřín to park publiczny, z którego roztacza się malowniczy widok na miasto i jest popularnym miejscem pikników, relaksu i zwiedzania. Klasztor Strahov to zabytkowy klasztor, w którym mieści się biblioteka i browar, a pałac Schwarzenberg to barokowy pałac zbudowany w XVIII wieku.

Wzgórze Petřín i wieża widokowa Petřín stały się ikonicznymi symbolami Pragi i są popularnymi celami turystycznymi zarówno mieszkańców, jak i turystów. Wzgórze jest łatwo dostępne pieszo, tramwajem lub kolejką linową i zapewnia wyjątkowe i niezapomniane wrażenia dla odwiedzających.

przewodnik po pradze po polsku 1080x1

Plac Wacława (Václavské náměstí) jest głównym centrum handlowym i kulturalnym Pragi, nazwany na cześć świętego Wacława, patrona Czech. Na placu znajduje się wiele ważnych zabytków historycznych i kulturalnych, takich jak Muzeum Narodowe i pomnik samego św. Wacława na koniu.

Plac odegrał ważną rolę w historii Czech, będąc miejscem wielu ważnych wydarzeń i protestów, w tym aksamitnej rewolucji w 1989 r., która położyła kres rządom komunistycznym w Czechosłowacji.

Plac słynie również z tętniącego życiem nocnego życia, barami, klubami i restauracjami. Górna część rynku, znana jako Targ Koński, była w przeszłości wykorzystywana jako targ koński. Plac Wacława słynie również z jarmarku bożonarodzeniowego, który odbywa się co roku w zimie. Na placu znajduje się również wiele najwspanialszych hoteli i centrów handlowych w mieście, takich jak hotel Europa i centrum handlowe Palladium.
Znajdziemy tu również kilka pomników i posągów, w tym pomnik samego św. Wacława oraz pomnik Jana Palacha i Jana Zajíca, dwóch protestujących studentów, którzy dokonali samospalenia w proteście przeciwko inwazji na Czechosłowację pod przewodnictwem Sowietów w 1968 roku.

Ściana Lennon w Pradze ma bogatą historię jako symbol pokoju, miłości i oporu. Został nazwany na cześć John Lennon, członka The Beatles, który był znany ze swojego orędowania za pokojem i miłością. W latach 80-ych, w czasach reżimu komunistycznego w Czechosłowacji, mur stał się miejscem wyrażania przez młodych ludzi sprzeciwu wobec władzy.

Zaczęło się od małej ściany pokrytej graffiti, na której ludzie pisali wiadomości o pokoju i miłości. Z czasem mur rozrósł się i stał się symbolem oporu i wolności słowa. Ludzie gromadzili się pod murem, aby wyrazić swoje opinie i uczucia, a on stał się miejscem pokojowych protestów.

Po aksamitnej rewolucji w 1989 roku reżim komunistyczny został obalony, a mur stał się pomnikiem upamiętniającym Johna Lennona. Ludzie nadal pisali wiadomości o pokoju i miłości na ścianie, która stała się symbolem nadziei i wolności. Ściana była kilkakrotnie przemalowywana, ale napisy i graffiti pozostały, reprezentujące trwającą walkę o pokój i wolność.

Dziś Ściana Lennona jest popularnym miejscem turystycznym i jest postrzegana jako symbol wolności słowa i wypowiedzi. Ludzie z całego świata przybywają na ścianę, aby dodać własne przesłania nadziei, miłości i pokoju, czyniąc z niej żywy hołd dla Johna Lennona i świadectwo siły pokojowego oporu.

Pomimo swojej popularności, Ściana Lennona była przedmiotem kontrowersji. W ostatnich latach miasto próbowało uregulować graffiti na ścianie, ale wiadomości i sztuka nadal się pojawiały, dzięki czemu Ściana Lennona jest tętniącym życiem i ciągle zmieniającym się pomnikiem potęgi pokoju i miłości.

polski przewodnik po pradze sciana Lennon 1080x1
polski przewodnik po pradze klasztor Strahov 1080x1

Klasztor Strahov ma bogatą, kilkusetletnią historię i jest ważną częścią dziedzictwa kulturowego Republiki Czeskiej. Klasztor na Strahovie został fundowany w 1143 roku przez biskupa Jindřich Zdík i pierwotnie był budowlą romańską. Klasztor został założony, aby służyć jako miejsce kultu i edukacji dla zakonu kanoników premonstratensów, który poświęcił się krzewieniu chrześcijaństwa.

Przez wieki klasztor był wielokrotnie rozbudowywany i odrestaurowany. W XVI wieku klasztor przebudowano w stylu renesansowym, a pod koniec XVII wieku przebudowano go w stylu barokowym. W tym czasie dodano piękne ogrody i słynne Sale Teologiczne i Filozoficzne.

Klasztor Strahov podczas całej swojej historii odgrywał ważną rolę w życiu kulturalnym i religijnym Republiki Czeskiej. W XVI i XVII wieku klasztor był centrum nauki i edukacji, służył jako miejsce schronienia dla uczonych i artystów. Biblioteki klasztoru należą do najstarszych i najważniejszych w Republice Czeskiej i zawierają wiele cennych rękopisów, książek i innych artefaktów kulturowych.

Pod koniec XVIII wieku klasztor był okupowany przez wojska austriackie i służył jako szpital wojskowy. W tym czasie znaczna część klasztoru została uszkodzona lub zniszczona. W XIX wieku klasztor został odrestaurowany i stał się muzeum.

Po II wojnie światowej klasztor został ponownie odrestaurowany i odnowiony i od tego czasu jest zachowany jako obiekt dziedzictwa kulturowego. Dziś klasztor służy jako muzeum, prezentując różne religijne artefakty i rękopisy, a także dzieła sztuki, w tym freski, obrazy i rzeźby.

Dziś Klasztor jest jednym z najpopularniejszych miejsc turystycznych w Pradze. Kompleks budynków i piękne ogrody oferują wspaniały panoramiczny widok na miasto, a odwiedzający mogą zwiedzać słynne biblioteki, sale i muzea w klasztorze.

Tańczący Dom (Tančící dům), znany również jako Dom Freda i Rudego, to wyjątkowy budynek, słynny z niekonwencjonalnego projektu, który przypomina parę tancerzy. Dom został zaprojektowany przez znanych architektów Vlado Milunića i Frank Gehry, a budowę rozpoczęto w 1992 roku. Budynek powstał na zlecenie holenderskiej firmy Nationale-Nederlanden, która chciała stworzyć unikalną i przyciągającą wzrok konstrukcję, która będzie służyć jako siedziba w Praga.

Projekt Tańczącego Domu został zainspirowany legendarnym duetem tanecznym Fred Astaire i Ginger Rogers. Budynek ma reprezentować ich słynną sekwencję taneczną z filmu „Top Hat”, z zakrzywionymi, płynnymi liniami fasady budynku reprezentującymi ruchy tancerzy.

Budowa domu nie była pozbawiona kontrowersji. Wiele osób w Pradze było początkowo sceptycznie nastawionych do niezwykłego projektu budynku, a niektórzy nawet krytykowali go jako nie może być w miejscu historycznej i tradycyjnej architekturze miasta.

Pomimo tej krytyki, Tańczący Dom został ukończony w 1996 roku i szybko stał się ukochanym punktem orientacyjnym w Pradze. Wyjątkowy projekt budynku i zabawny charakter sprawiły, że stał się on popularnym miejscem zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców, a przez lata był prezentowany w wielu filmach, reklamach i programach telewizyjnych.

Dziś dom jest domem dla wielu firm, w tym hotelu, restauracji i centrum konferencyjnego. Budynek ma również taras na najwyższym piętrze z przepięknym widokiem na miasto, a także galerię sztuki współczesnej na parterze.

Ogólnie mówiąc, Tańczący Dom jest ważną i kultową częścią krajobrazu architektonicznego Pragi i służy jako świadectwo żywego i twórczego ducha miasta. Jego niekonwencjonalny design i zabawny charakter nadal inspirują i zachwycają gości z całego świata.

polski przewodnik po pradze tańczący dom 1080x1

Znani ludzie Pragi

praga przewodnik po polsku Karol IV 604x1

Karol IV (Karel IV), znany również jako Karol Luksemburski, urodził się 14 maja 1316 roku w Pradze i był najstarszym synem króla Jana Czeskiego i jego żony Elżbiety Czeskiej. Karol IV jest pamiętany jako jeden z najważniejszych władców średniowiecznej Europy, znany ze wspierania edukacji, nauki i sztuki oraz ze swojego wkładu w polityczny i kulturalny rozwój Czech i Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Karol był członkiem dynastii luksemburskiej, która zdobyła władzę w Świętym Cesarstwie Rzymskim

Karol wychował się we Francji i Niemczech i otrzymał wykształcenie w zakresie teologii, prawa i języków. Biegle władał językiem niemieckim, francuskim, włoskim, łaciną i czeskim. W 1346 roku jego ojciec zginął w bitwie pod Crecy, a Karol odziedziczył tytuł króla Czech w wieku 30 lat.

Jako król Czech Karol IV był popularnym władcą, który promował handel, przemysł i edukację. Założył Uniwersytet Karola w Pradze, który stał się wiodącym centrum naukowym w Europie. Ustanowił także Złotą Bullę z 1356 r., Która ustaliła zasady wyboru Świętego Cesarza Rzymskiego.

W 1355 roku Karol IV został wybrany Świętym Cesarzem Rzymskim, zastępując swojego teścia, cesarza Ludwika IV. Był pierwszym cesarzem koronowanym w Rzymie od 1282 roku. Jako cesarz Karol IV prowadził politykę dyplomatyczną i dążył do utrzymania pokoju w Europie. Wspierał także sztukę i naukę, a pod jego patronatem Praga stała się centrum działalności kulturalnej.

Podczas swojego panowania Karol IV stanął w obliczu wyzwań ze strony papiestwa, które walczyło o władzę we Włoszech. Spotkał się także z niepokojami wśród szlachty i chłopstwa w Czechach. Udało mu się jednak zachować stabilność i nadal propagować edukację, naukę i sztukę.

Karol IV zmarł 29 listopada 1378 roku w Pradze. Jego następcą został jego syn Wacław IV.

Rudolf II (1552-1612) był cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego od 1576 r. do swojej przymusowej abdykacji w 1611 r. Często wspomina się go jako enigmatycznego i nieco ekscentrycznego władcę, który jest blisko związany z Pragą, którą uczynił stolicą cesarstwa.

Rudolf urodził się w Wiedniu jako syn Maksymiliana II, który był także cesarzem Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Dorastał na kosmopolitycznym i tętniącym życiem intelektualnie dworze, gdzie zetknął się z szeroką gamą języków, kultur i idei. Otrzymał gruntowne wykształcenie z zakresu klasyki, matematyki i nauk przyrodniczych, rozwinął w sobie pasję kolekcjonowania dzieł sztuki, książek i ciekawostek.

Kiedy Rudolf doszedł do władzy w 1576 roku, odziedziczył rozległe i zróżnicowane imperium, które obejmowało znaczną część Europy Środkowej, a także część Włoch, Hiszpanii i Holandii. Był mecenasem sztuki i nauki i przyciągał na swój dwór wielu najbardziej utalentowanych artystów, uczonych i myślicieli swoich czasów. Sponsorował także wyprawy w odległe zakątki świata w poszukiwaniu rzadkich okazów i egzotycznej wiedzy.

Panowanie Rudolfa było naznaczone konfliktami religijnymi i zawirowaniami politycznymi. Był katolickim władcą, który dążył do utrzymania jedności Świętego Cesarstwa Rzymskiego, które było coraz bardziej podzielone pod względem religijnym. Przyznawał tolerancję religijną protestantom i Żydom, ale też prześladował członków tych grup, gdy uważał, że zagrażają one jego władzy. Jego polityka doprowadziła do serii powstań i buntów, które musiał stłumić siłą militarną.

Pomimo tych wyzwań Rudolfowi udało się uczynić z Pragi tętniące życiem centrum kulturalne. Sprowadził do miasta wielu artystów, uczonych i naukowców, a także wspierał rozwój instytucji, takich jak Rudolfine Academy, która była poświęcona studiowaniu matematyki i astronomii. Zlecił także wykonanie niektórych z najważniejszych dzieł sztuki i architektury w mieście, w tym Zamku Praskiego, który nadal stanowi świadectwo jego wizji i wpływu.

Panowanie Rudolfa dobiegło końca w 1611 r., kiedy został zdetronizowany przez własnego brata Macieja. Resztę życia spędził na wygnaniu w Pradze, gdzie nadal kolekcjonował sztukę i rozwijał swoje zainteresowania intelektualne. Zmarł w 1612 r. i został pochowany w katedrze św. Wita, którą odbudowywał.

Wpływ Rudolfa na Pragę był głęboki i trwały. Przekształcił miasto w ośrodek kultury i nauki, a jego mecenat nad sztuką i nauką położył podwaliny pod Oświecenie. Pozostawił także bogatą spuściznę w zakresie sztuki i architektury, która do dziś inspiruje odwiedzających miasto.

Rudolf II cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego 604x1

3 odpowiedzi na “Praga”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.